Table of Contents
Nu was het gewoon een wat breed uitgevallen lange straat. Het deed ons een beetje denken aan El Rocio, het paardenstadje in Zuid-Spanje, zoveel zand! We reden over prima asfaltwegen weer terug richting Konso. We stopten in Key Afer. safari reizen kenia. Daar hadden we een paar dagen geleden geluncht, nu gingen we er onder begeleiding van een plaatselijke gids, Mamush, de lokale markt bezoeken
De Hamar en de spreken dezelfde taal en er wordt ook onderling getrouwd. De Banna hebben een stok achterin hun rok en de Hamarvrouwen hebben een of twee litttekenstrepen op hun wang/kaak (safari reizen kenia). De Ari zien er vrij gewoon uit, hebben wat langere gezichten en wel kralen en armbanden om. De heb ik niet goed kunen bekijken
Er werden mooie kalabassen verkocht, versierd met zilveren draden, knoopjes en kralen. Maar ook muziekinstrumenten waren te koop. Gerdi kocht een soort gitaar. Verder , gedurende de wandeling over de markt vroegen steeds mensen aan haar ofze er even op mochten spelen. Het bleek dus ook nog een leuk middel om contact te maken.
De gids was er resoluut in, hij stuurde ze steeds allemaal weg, ze moesten naar school zei hij. Hij vroeg aan ons ook om ze weg te sturen (safari reizen kenia). En daar heeft hij zeker gelijk in, de kinderen proberen om op de markt met je mee te lopen en zo wat fruit, een t-shirt of schoenen te krijgen
Wij deden ons best maar het was een bijna onmogelijk project om ze bij je vandaan te houden. Na de markt hadden we de laatste lunch van onze kok Adjali. In Konso namen we afscheid van hem. Ik gaf hem een muts van Ine en een brief voor Marianne. Zij zit in de volgende groep van Sawadee en voor die groep gaat hij weer koken! Op naar Konso.
Een mooi gezicht in dit landschap en heel verleidelijk om er een foto van te maken - safari reizen kenia. Maar. daar willen ze geld voor hebben, dat geld is het probleem niet voor ons maar als ze op deze manier aan geld kunnen komen gaan ze niet naar school. Dus met die gedachte hebben we geen foto's gemaakt! De weg bleef goed eigenlijk tot in Konso
Nu verliep alles vlotjes. In Konso hadden we een half uur voor toilet en koffie. Daarna gingen we op pad naar het oosten, naar Yabello. Het wegdek bestond nu uit kleinere en grotere stenen - safari reizen kenia. We gingen de bergen in. Prachtig landschap! Het was snoeiheet. De aarde werd donkerrood. Ook de termietenheuvels waren echt heel donkerrood
Dus gingen we maar vooruit lopen. We kwamen mensen tegen die uit het veld kwamen gelopen, ze waren heel voorzichtig, hielden afstand. Als dit gedrag bij dieren ziet zeg je dat ze schuw zijn (safari reizen kenia). Ze wilden ook geen hand geven maar hielden wel al je bewegingen goed in de gaten
Het landschap was mooi, zeker in het late avondlicht. Mensen wilden niet op de foto en ze wilden ook niet dat hun huizen werden gefotografeerd. Het is hier moslimgebied. De vrouwen dragen hier gekleurde lappen om hun hoofd en ook als rok. Soms zitten er glinsterende strepen in de stof.
Ze lijken wel wat op de mensen in Kenia. Het hotel ligt net buite de stad en onze chauffeur laat z'n nieuw opgelegde reserveband nog even op spanning brengen - safari reizen kenia. We rijden ontzettend veel lekke banden. Deze dag is iedere auto aan de beurt geweest. De kapotte banden worden gerepareerd en weer meegenomen
Ik nam een pizza met vegetables en die smaakte goed, redelijk pittig maar niet echt ethiopisch! We hebben een lekkere douche, warm! Het putje in de badkamer is echt Afrikaans, het ligt op het hoogste stuk van de vloer en is dan ook nog niet verzonken ingemetseld. safari reizen kenia. Het water stroomde zo de slaapkamer in
Na het drogen resteert een grijzig zout dat verhandeld wordt in de wijde omtrek, en dat in dit hete laagland van levensbelang is voor zowel mensen als vee. Als je een goede conditie hebt en niet te veel last van de warmte kun je afdalen in de krater. De weg terug omhoog is zeer pittig en zeker niet voor iedereen weggelegd.
Vandaag staat een bezoek aan de zoutkrater in El Sod op het programma. Dat ligt ongeveer 100 km van Yabello. Wie in de krater wil afdalen moet vroeg het bed uit want de krater is een soort put die heel snel opwarmt als het zonnetje doorkomt (safari reizen kenia). Het is een steile afdaling naar beneden, meestal zijn afdalingen trouwens naar beneden.! En daarna ook weer steil omhoog klimmen
Gert is behoorlijk verkouden, hij hoest veel en slaapt niet zo goed. Hij zit het dan ook niet zo zitten om zich zo te gaan inspannen in die warmte. Dus mochten wij uitslapen en gingen toen samen met nog een ander vrouwtje uit de groep anderhalf uur later op weg naar de krater.
We hadden weer een lekke band, dit keer op een mooie gladde asfaltweg! Het zal toch ook wel aan de kwaliteit van de banden liggen! Nog wat gieren en arenden werden ook gespot, ook altijd wel te zien onderweg is de neushoornvogel. safari reizen kenia. Ook zagen we nog een roodkop dwergpapagaai. We herkenden hem aan het blauw op zijn rug
Van geld, tot flessen, t-shirts, schoenen en eigenlijk alles wat ik aan had of bij me droeg... De wandelaars kwamen net weer boven aan en hadden het goed kunnen lopen. Ik had samen met Gert gisteren al bedacht dat onze Erik de wandelingen altijd wat heftiger voorstelt dan ze zijn.
Nadat de wandelaars even waren bijgekomen in de schaduw met een drankje gingen we op weg naar de singing wells. safari reizen kenia. Er ging weer een plaatselijke gids mee. Het gebied rondom de krater is echt kurkdroog, het zal nog zo'n 6 weken duren voor hier de regentijd begint. De bevolking zit er echt met smart op te wachten
Het vee heeft niets meer te eten. De herders zijn met hun koeien en geiten onderweg naar de well. Iedere familie heeft zo'n well. Als er mensen van buiten de familie hun dieren komen drenken moeten ze er voor betalen. De put is bereikbaar door een kloof in te lopen.
We liepen samen met de koeien de kloof in en kwamen uit bij een 20 meter diepe put. Vanuit de bodem wordt door 10 mensen, in dit geval waren het vrouwen, die op boomstammen boven elkaar staan, het water steeds hoger doorgegeven (safari reizen kenia). Dan komt het in een soort bekken en vandaaruit wordt het door drie mensen omhoog gebracht
Bovenaan kwam het water dan weer in een soort bekken waar vier vrouwen het in emmers uitschepten en in een lange drinkbak gooiden voor het vee. Deze stonden in een rij te wachten om zich vol te drinken. Het vee liep af en aan. safari reizen kenia. Onder het scheppen van het water werd er een melodie geneuried, vandaar de naam singing wells
Een deel van deze stam is vroeger, waarschijnlijk in slechte tijden weggetrokken naar Kenia en vormt daar de Samburustam - safari reizen kenia. In tijden van droogte in Kenia proberen zij nog terug te komen om hier gebruik te maken van de bronnen. De bronnen worden door de Borana stevig verdedigd en de Samburu is niet welkom
Daarna gingen we naar een Boranadorp. Ze hebben prachtige hutten die uit meerder gedeeltes bestaan, het is net of er een grote is en er een aantal kleinere tegenaan staan. De vrouwen bouwen hier de hutten - safari reizen kenia. We mogen bij een echtpaar op visite en beleven even hoe het leven in zo'n hut is